Hissetmek..

Dokunduğunda hissettiklerimi, yalnızca dokunduğumda hissedebiliyorsan anlarsın.

Kimse Bilmez

"seher yeli eser yirtar etegini gülün
güle baktikca cirpinir yüreği bülbülün
sen şarap içmene bak, çünkü nice gül yüzler
kopup dallarindan toprak olmadalar her gün"

"bu yildizli gökler ne zaman basladi dönmeye
ne zaman yikilip gidecek bu güzelim kubbe
aklin yollariyla ölçüp biçemezsin bunu sen
mantiklarin, kiyaslarin sökmez senin bu işte"

"bulut gecti, gözyaşlari kaldi cimende
gül rengi şarap içilmez mi boyle günde?
bugün bu çimen bizim, yarin kim bilir kim
gezecek, bizim topragin yeşilligince"

Ömer Hayyam

İçimi Kemirenler

Oturuyorduk. Oda apaydınlıktı. Hem masa lambası hem ayaklı lamba yanıyordu. Televizyon ışığı da cabası. Mutlu mutlu gülerken bir mesaj sesi geldi. Ardından tüm şehirde elektrikler kesildi. Göz gözü görmüyordu. Herkes o kadar paniklemişti ki, ses sesi duymuyordu. Ne yıldızlar ne ay ışığı, aydınlatmaya yetmiyordu. Duyulan son ses mesaj sesiydi, görülen son yüzde olansa panik ifadesiydi.